Sessizliğin ve Karanlığın Sırrı
Sessizliğe gömülüyor hayat
Sesiz ve sensiz
Öyle bir anda öyle bir sessiz
Öyle bir sensiz kalıyorum ki anlayamadım
Bu sessizliğin içinde
Uzaklardan gelen tek bir ses
Aşkım diye bağıran bir ses geliyor
Bakıyorum göremiyorum kim olduğunu.
Karanlık çok karanlık
Hala bağırıyor biri
Ses derinliklere doğru gidiyor
Peşinden gidiyorum...
Ses o ses yaklaşıyor
Gittikçe yaklaşıyor bana doğru
Hala gidiyorum sese doğru
Yaklaştım sanki yaklaştım
Bir ışık süzüldü o karanlığın içinden
Bana doğru gelen birini gördüm
Bu benim hayatımın tek anlamı olan insan
Bana doğru yaklaşıyordu
Sonunda çözdüm sessizliğin ve karanlığın sırrını
Bu karanlığın ve sessizliğn sırrı
Aşkımızın bize yaptığı bir oyun
Sadece bir oyunmuş...
Kayıt Tarihi : 24.4.2008 00:07:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Merviş Kavlak](https://www.antoloji.com/i/siir/2008/04/24/sessizligin-ve-karanligin-sirri.jpg)
Sen de bu oyunu oynayanlardan
Bir oyuncu.
Tebrikler. Erken teşhis etmişsiniz,
hayatın oyun olduğunu:))
TÜM YORUMLAR (1)