Niyetimize Saklandık Şiiri - Özlem Saba

Nasılda büyüyordu içimdeki eksiklik
Ve hiçbir eksikliğim
Şimdiki kadar tamam olmamıştı

Ben içimi boşalttığımı sandıkça
Nereden bilebilirdim ki
İçimin nice sırlara gebe olduğunu

Bir saba makamı dolanır sesimde
Makamı derbeder de olsa
Şık durdurur her sözcüğü dilimde
Sabahtan kalma bir rüzgar gibi
Eser durur gerçekleri yüzüme

Geceden korkmaz olurum artık eskisi gibi
Yolumu bulmam için parıldayan ışık
Kurtulmuşluğudur Ay’ın tutulmaktan
Şahidiyim, yayılır daha fazla eskisinden

Havam biraz soğuk olsa da.
Sızlasa da burnumun direği
Üşütemiyor artık eskisi gibi içimi
Yarı üşümüş, yarı kırgın bir çocuk olsam da
Takmıyorum artık kafama
Hakikati perdeleyen beremi

Çokça size özgü şiirler yazdım
Siz desenli resmiler yaptım
Bundan bizler yarattım
Çoğalarak yürüdük karanlığın ardındaki şafağa
Sağanak gibi

Gizlemedik üzerinde tek bir leke bulunmayan çamaşırlarımızı
Hep en öne astık beyaz çarşaflarımızı
Saklayacaklarımız olmadı, saklandıklarımız da
Daima en başta, Adem gibi

Artık biliyoruz, varlığın üryan
Yokluğun kalabalık olduğunu
Boş, tertemiz bir tuvali
Tinerle temizlemek zorunda bırakıldığımızda anladık
Kirin zorla dayatılanlarda olduğunu

Veremeyeceğimiz hesaplarımız da olmadı bizim
Kesilemeyen cezalarımız da
Ne ise bedeli, ödeyip geçtik

Hakikati gizleyen bir sahtekar olmadık hiç
Yolculuğumuz hep Güneşe doğru
Çünkü Güneş, yakmamıştı kanatlarımızı
Cehaletinizin yaktığı kadar

Ve biz;
Aydınlıktan nasibini almamış ruhlarınızdan kaçtık hep
Hiç korkmadık karanlıktan, sizden korktuğumuz kadar
Soylu sandığınız erdemlerinize
Soysuzluğun ne de çok yakıştığına
Hiç bu kadar yakından şahit olmamıştık

Susmanın ne derin bir erdem olduğunu
Siz konuştukça anladık

Biz susunca yerimize konuşanların var olduğunu
Sessizliğin sırrına vardığımızda anladık
Gün be gün çoğaldık

Bir biz bildik gözlerimdeki dalgınlığın nedenini
Bir de uzaklarda bizi gözleyenleler
Biz kim ve nere de miyiz?
Kötü nefeslerinizden kaçıp, niyetlerimize saklandık

Özlem SABA