Sessizliğin Sessizliği Şiiri - Samir Ay

Gözlerimi kapatıyorum, kör kuyunun karanlığına
Sessizliğin sessizliğini dinliyorum,
Sessiz sakin ve dinlendirici, yorgunluk kahvesi kokusu
Hafif bir esinti ile irkiliyorum,
Sessizliğin soğuk yüzü, serinliğin sessizliğinde
Ay’ın parlayan ışığı takipte
Bir ayak sesi derinde, uzakta, ama sanki başucumda
Kulaklar kapalı, düşünceler uykuda
Kalp atışları yavaş, nefes alışlar dışarıda
Bir huzur serpintisi var bağrımda
Yinede bir ürperti tınısı var kulaklarımda
Bu sessizliğin sessiz karanlığında.