Sessizliğin Sesi

Sessizliğin sesinde seviliyorsun
Kim olduğunu, bilmiyor olabilirim
Ama hissediyorum, iyiki varsın
Hiç görmesem de, hayatımdasın

Sessizliğin sesinde, içinten içe ağlarız
Bir deniz kenarında
Dalgaların hiddetine kapılır gözlerimiz
Yaşanan onca yılları, haykırmak istersin
Yalnızlığını paylaşır, yosun kokulu kayalar

Sessizliğin sesinde boğuluruz bazen
Bir el uzanır hafifçe dokunur omuzuna
Merhaba iyimisiniz der, bakıp kalırsın öylece
O huzur veren ses, yankılanır kulaklarında

Benzer hayatları yaşamak birleştirir bizleri
Aynı dertler, aynı acılar buluşturur gönülleri
Anlatmak istersin nevarsa içinde
Hece hece, kelimesi kelimesine, saatlerce

Her ne yaşarsak yaşayalım kısacık ömrümüzde
Teselli verenler olur, zaman ilaçtır sabret diye
Zamanımız olduğunu bile, bilmeden
Zamansız düşeriz umudu olmayan sevdalara

Hesapsızca yaşarız hayatı, kimseyi dinlemeden
Yılların bizden neler götürdüğünü bilmeden
Sessizliğin sesinde, dinleriz yüreğimizi
Duyarız içimizdeki fırtınanın, şiddetli sesini

Günleri aylara, ayları yıllara bağlarız
Hep arar dururuz içimizdeki sevgiyi
Bulanı mutlu, bulmayanı dertli görürüz
Sessizliğin sesinde kaybolur gider
Sessizce, sessizce biter ömrümüz
Sessizce, tükenir gider ömrümüz
Tükenir gider ömrümüz....