Sessizliğin Sesi Şiiri - Mehmet Akın Güre

Ne desem bilmiyorum
Nefesimi tutuyorum
Enkaz altında gözlerini bebeğin unutamıyorum
Üşüyen ellerini, yalnızca ellerini
Tonlarca ağırlık var
Bütün kötülüklerin ağırlığı
Bütün kaybettiklerimizin üstünde
Kurtulsam ne olur ki diyor baba
Kızım yoksa ne fayda
Nefesimi tutuyorum, soğuk işliyor içimize
Enkaz altında karanlığa saplanmışız
Kar taneleri yıldızlar donmuş
Açlığı, yalnızlığı serpiyor üstüne
Sessizlik de donmuş geceye
Kanadı kırık bir bekleyiş
Kapalı geçitleri yolların, yıkık köprüleri
Çaresizlik değil işleyen içimize başka bir şey
Kurşun gibi ağır
Ağlıyoruz bebek, babası ve tüm kasaba
Son nefesinde son nefesimizde