Sessizliğin Sesi Şiiri - Üner Dilek

Hazan vurgunlarında soluk renkli resimler
Hüzünlerin bağrında nağmeyle söyleşirler

Dalıp gitmiş gözlerim kalmış derinliğinde
Yok muydu bir bakışın akşam serinliğinde

Sözlerin mahçup gibi ürkek dudaklarında
Bir benmişim dolaşan şehrin sokaklarında

Yorgun kördüğümlerle dönüp dolandığımı
Bilir misin gölgemle oyun oynadığımı

Şahit oldun mu bilmem şehrin boşaldığına
Kendinle bir başına kendinle kaldığına

Suskunluğunda gördüm duydum sessizliğini
Eksikken yaşadın mı kendi sensizliğini