Sessizliğin sesi... Şiiri - Erdal Sakarya

Sessizliğin sesi vurdu gönlüme,
Dinledim yağmurun göz yaşlarında.
Zalimler mil çekti geçen ömrüme.
Okudum acının bakışlarında.
Semalar kitapmış, Yıldız kelime.
pişmanım şarkısı düştü düştü dilime.
Bir avuç gözyaşı damlar elime.
Ağlama ey gönlüm anlayamadım.
Ah! Sessiz şarkını okuyamadım.
Çiçekte kokuyu arıda balı,
Bülbülde çileyi, benden sevdalı.
Sudaki feryadı! ne? Anlamalı.
Pişmanım ben sizi okuyamadım.
Ömürperdesini,dokuyamadım.
Ve geldi son demler,son dinlemeler.
Sessiz gözyaşımı bir tek o dinler.
Kalbim! ayrı alem.Kainat inler.
Pişmanım ey gönlüm okuyamadım.
Ömür perdesini dokuyamadım...