Sessizliğin Sesi Şiiri - Emrah Yıldız 2

Gecelerin içinde dosdoğru derinlerde bir yerde
Bir ses uğultusu kemiriyor kulağımı
Sesin musikisi içerisinde boğuluyorum
Kalbimin bir yarısı kararmış yarım kalmış
Yara bere içerinde zindana mahkum
Ses gene zıngırdatıyor kulakçığımı
İnce bir ip ama ipekten bir kırmızı örtü
Geceyi aydınlatan bir ziya misali
Sessizliğe meydan okuyan bir dik duruş
Sazlıklarda esen rüzgarın uğultusu içinde
Bir yalnızlığın yükseliş debisi
Bin kere tımar etsen gene düzelmeyecek
Sessizlik dersin ama çığlıklar susmaz
Sessizlik bir ruhu andırırcasına yumuşak
Ve günden güne büyüyor
Onu saran yalnızlık sert bir kabuk gibi
Büyümüyor yalnızlık sessizliği sıkıştırıyor
Çaresizlik dedikleri bu olsa gerek...