Sessizliğin sesi Şiiri - İrem Ceylan

İstanbul'u özlüyorum
Sokaklarında saatlerce doşalmayı
O kalabalıkta kendimi bulamamayı
İnsanlar neden bu kadar zalim
Sırf kalabalık diye yermek mi adil
Adalet satılan bir şey olsaydı
Tüm servetimi vermeye razıydım

Bencillik hüküm sürüyor kalplerde
Merhamet kalmamış o güzel gözlerde
Akıl yok, fikir yok artık bedenlerde
Bir ev içinde on ülke..

Sistemi suçlayan zihniyet
Artık itiraf et
Susup şikâyet etmekle olmaz hareket
Sessizliğin sesini dinliyoruz hep beraber
Vicdanımızın sesini dinlemeye başlasak ya birer birer