Sessizliğin Sesi Şiiri - Ercan Keskin

Boşanır mı yağmur sağanak
Kızılca kıyamet kopmadan
Yalnızlık çökünce apansız içine
Kör noktasındasın yaşam çizgisinin
Gerçek değilse gerçek dışı

İkircikli değerler dizgesi olacak
İpince kopunca gönül bağından
Tekrar düğümlenmeyi beklercesine
Yanılgılarınla keskin bileneceksin
Gösterir mi yönünü aklın sırdaşı

Gerçekler netamelidir bazen uzak
Yaklaştıkça görünmez buğusundan
Eylemler sürükler bütünselliğin peşine
Herkes tamamlayıcısıdır kendisinin
Bilinmezliğin en sadık yoldaşı

Akıl yerine usaaykırılıkları koymak
Çıkartır kişileri yoldan
Güvenmek gerek düşüncenin gücüne
Sosyoekonomik ilişkidir bireylerin
İnsan olabilmesinin yadsınmaz paydaşı