Yüreğimden kopan çığlık
dudaklarımda hüzün oluyor,
Sana anlatamadıklarımı
parmaklarım bana anlatıyor....
Bir yerlerde kadehler kalkıyor dostluklara,
yanağında ben yokum,
Dolunayın güzelliği gözbebeklerinde,
avuçlarında ben yokum,
Denizin maviliği dolaşıyor kır sakallarında,
damarlarında ben yokum.
Kırık kalpleri onarmakla geçiyor günlerin,
hüzünlerinde ben yokum.
Sayfalarını dolaşıyorum evrende,
şiirlerinde ben yokum.
Evinin kapısını çalıyorum uzaklarda bir yerde,
zilin üstünde ben yokum.
Yüreğimi okşuyorum sessizce,
İÇİNDE KOCAMAN SENİ BULUYORUM.
4 EYLÜL 2001
Şair PravdaKayıt Tarihi : 6.9.2001 23:22:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Şair Pravda](https://www.antoloji.com/i/siir/2001/09/06/sessizligin-sesi-4.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!