Gökyüzünde tek tük, silinmiş yıldızlar
Uzak evlerden gelen bir çocuk sesi
Arasıra çakan şimşek... Ve dalgalar
Dalgaların düzenli, coşkun nağmesi...
Rüzgâr yaladıkça ıslık çalan sazlar,
Sazlarla ahenkli yağmurun bestesi.
Tüyleri ürperten esinti, buruk hazlar
Kopkoyu geceden birer parça hepsi...
Kayaları dövdükçe güçlenen sular,
Güçlendikçe sonsuzlaşan ilâhisi...
Çığlık çığlık bu gece kulaklarımda
Sessizliğin o esrarlı, korkunç sesi.
Kayıt Tarihi : 1.10.2000 15:56:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Zafer Uğur](https://www.antoloji.com/i/siir/2000/10/01/sessizligin-sesi-2.jpg)
TÜM YORUMLAR (1)