Tepesi atınca müşkül aşığın
İğnesi sevdiğine batar
Derdi büyük kalbin
İçinde gömülerek yatar
Yok/sun sevginin içinden
Geçmişin eski, püskü abasını
Seçip, giydirirken güne
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Geride bırakılınca hüzün
Ufukta
Hevesi kursağında kalmış
İsimsiz sevda
Ezberinde yeniden başlar…
Bence yaşama yeniden başlamanın tam zamanı... Sonbaharın sevgisi, güneşi içimizde... Yarın kış, ilkbahar ve yaz... Sevgiyle ilk açılan kapılar... Her kalpte bir sevda büyür... Her seven şiirin omuzlarında yürür! Güneşe giden yolları kim bağlar... Bugün burada yoktur ağıtlar... Boşuna mı yazıldı bunca kağıtlar? Sorular... Cevaplar! Ancak, sevenler; şiirde can bulduğunu anlar... Ve evirgen zamanlar... son noktayı koyar... _______ arif tatar
Sabah şiirinizi beğeniyle okudum... Güne düşen en güzel şiirdi... Sonbahar güneşi gibi... 10 puan +ant. Esen kalın...
Böylesine farklı şiir yazan yazarlarımızı taktir ediyorum. Duygularla yaşananlar, hüzünle sevinçler, sevgiyle beklentiler, sevgiyi yüreğinde taşıyarak huzur arayan bir şiir. Çiçeği koparılan ağacın güzelliği ne kadar olabilir ki. Şairem ellerinize ve yüreğinize sağlık. zevkle okudum. duygulandım! tam puan +ant kutluyorum. selam olsun.
Sevgi dolu yürek sesinizi okumak güzeldi. Çok beğendim çok güzel aktarılmış duygular. Sizi yürekten kutluyorum. 10 + ANT. Saygı ve sevgi ile kalın.
Hikmet YURDAER
Yine mükemmel bir çalışma, meramını çok iyi anlatan bir şiir...
Aşk, kendi karmaşasını kendisi çözer... Aslında bütün pürüz bizden kaynaklıdır...
Bir kere kabullenmek gerekir..:'Mantıkla yaklaşırsak, mutlak surette aşkı maddeleştiririz...' Bu da, tuzağıdır aşkın... Çıkara, bencilliğe, hesaba, kitaba koydukça, 'sıradan bir ilişkiye' döner...
'nsan kendine yıkılan kaleleri
Siper edemez kadere karşı
Kırılgan yürek
Ayrılık otunu yolarken nöbet tutar
Can çekişen sevginin elinde
Kaybettiğini arar… '
İşte burası... Şiirin bütün dizeleri elbette 'odaklandığı' sorunların peşinde ama.. Bir okur olarak bu bölüm daha da dikkat çekici bana göre...
Zira 'sorun netlik' kazanır gibi, dizelerde... 'Yıkılan kaleye yaslanamamak' demek, giden, yiten 'içtenliktir' demektir... Bu da güvensizliği doğuracaktır... 'Ayrılık/Ayrık Otu' girmişse işin içine, o toprağın besleme gücünü tüketecektir, oluşan beklentisizlik ise 'neyi yitirdim, nasıl telafi edebilirim' sorularını gündeme getirecektir, bu sorular asla aşka yakışan sorular değildir...
Başlığı ile 'sessiz bir muhasebenin', içten içe 'enerji/öfke birikmesi' olduğunu hemen anımsatıyor şiir...
İçeriğine girince de nedenlerini...
Ve işte 'sancıların doğurduğu', benzer sorunlarla karşılaşanlara çok şey anlatan şiir böyle çıkıyor...
Etkili imgelerle konuyu derinlemesini işleyen, okuyanda iz bırakacak önemli bir şiir bu... Yetkin kalemi, şiire çok yakışan Değerli Şaireyi içtenlikle kutlarım...
dilinize yüreğinize sağlık kaleminiz daim olsun yine güzeldi
Duygu yüklü güzel şiirinizi ve o güzel şair yüreğinizi tebrik ediyorum, sevgili Sevilay hanım..
Kaleminiz, yüreğiniz daim olsun dileklerimle..
Saygı ve Selamlarımla..
Şairin içinden geçenleri, karmaşık duyguları olduğu gibi yansıtan bir çalışma... Yüreğinize sağlık sayın Sevilay Çartık...
* Bozguna uğrayan aşk..Yansıtınca sevginin ışığını..Açıverir kır çiçeği. *
Sonsuz kutluyorum Sevilay Hanım
yüreğin cehennemidir hasret..
dışarıdan duyulmasa da çığlıktır hüzün..
güzeldi şiir .kutluyorum.
Bu şiir ile ilgili 29 tane yorum bulunmakta