Sessizliğin Mezarı Şiiri - Hasan Kayaalp

Sessizliğin Mezarı

Toprak kabuğunda suskun bir mezar,
Sessizliğin içinde kaybolmuş zaman.
Ne çiçek açar ne rüzgar eser,
Sadece ölü kelimeler fısıldar.

Karanlıkla örtülmüş, unutulmuş bir köşe,
Adı yok, izi yok, sesi yok artık.
Burada hayat nefessiz kaldı,
Ölümle sarmaş dolaş, bir yankı sadece.

Gözler kapanmış, kulaklar tıkanmış,
Kimsesizliğin koynunda bir hatıra.
Ne bir anı kalır, ne bir iz,
Sadece sessizlik kalır, mezar taşında.