Sessizliğin kızı Şiiri - Evren Dalgıç

sessizliğin kızı,
ciğerimin ince sızısı.
karşımda hayalin durdukça,
ve titrek sobanın alevi;
duvara vurdukça gözlerini
nasıl silinir aklımdan gecelerin.
Kim silebilir sensi deli aklımı,
Nasıl kaybeder aynalar,
o sana dalan bakışlarımı...

Kim direnebilir poyrazına rüzgarın,
kim diner tam ortasında gençliğin.
Aklımı sana takılı bırakmışken ben;
hayat bana nasıl gülmeyi diretebilir.
Canımı yakan bakışların gözlerimdeyken,
kim bana korkmadan cesurca bakabilir.
sokaklarda aşkını dilenci gibi ararken
kim bana acıyıp da seni sunabilir.
olmaz olan çıkmazlarla inatlaşır dururum.
hangi yarın seni bana getirebilir,
hangi yanlış benim doğrularımı silebilir...

(Ankara 2005)