Sensizliğin Kıvranışı Şiiri - Asuman Duru

Kollarının eksikliği,
Yakar tenimi…
Dokunuşların yakarken tenimi,
Yokluğun boğuyor bedenimi.

Nedendir bu kıvranışlarım?
Acılarım rahat bıraksın, uyuyayım.
Sen yanımdayken son bulurdu,
Senden bile öncesi yaralarım.

Kanar, acır bedenim…
Varlığım esiriymiş
Bedeninin,
Dokunuşların ise kelepçelerim.

Tutsak mı olmalıydı yüreğim?
Gözyaşlarım ise eserin…
Son vermek istedim,
Ama sesin bile nefes alış sebebim.
Biricik sevgilim..