bulut kadar özgür olsam
yada damla damla yağan yağmur tanesi
sevgimi özgürce yaşasam
aşkım gururuma engel olmasa
ve küçük şeylerden mutlu olsam.
çiçeğin açmasından,
Bugün deniz ile konuştum
İnsanları anlattım.
Değişen insanları
Anlamından uzak insan hayatını
Delice bakan gözleri
Taş gibi olan kalpleri anlattım
Uçamıyor maviyi seven martı.
Sarılamıyor mavisine,
İçten, yürekten ve sıcaklığıyla.
Sevmek yaraladı önce,
O martıyı.
Ayrılık kesin ve net.
Zaman daha hızlı
Her saat,her dakika yüreğime işliyor.
Bir gün seninde gideceğini hiç düşünmemeşitim.
Canım, varlığım, içimin gülen yüzü
Sana kal diyemiyorum.
Yüreğimde arıyorum seni
Canım acıyor bulamıyorum.
Hissediyorum oralarda bir yerdesin
Varlığın ile yokluğun
Anlamak öyle zorki.
Şehir karanlığa gömüldü yine
Sessizlik içinde kaldım
Umurumda değildi hayat
Tek sırdaşım ile dertleştim
Her zaman ki gibi ben anlattım o dinledi
Zaman akıyor
Biz hissetmesek de
Daha hala kavga ediyoruz hayatla
Oysaki hayat bizden o kadar çok güçlü ki
Sanki savaş yapıyoruz onunla
Çiçekler açtığında
Denizin kokusu etrafa yayıldığında
Herşeyim nerde
Ağır yükleri sırtlarım.
Ama senin ayrılığını asla!
yanımda eksikler vardı.
etrafıma bakındım kimse,hiç birşey eksik değildi.
ama içkimden ilk yudumu alırken yüreğim, o.
o eksik dedi...
temmuz yirmibeş ben yine sahildeki küçük kafedeyim
Ufkum kayboldu
Deniz ve gök mavisi sarılmıyor artık,
Birbirine!
Kaldır yüreğimdeki perdeyi
Aç gözlerini
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!