Sessizliğin Gürültüsü Şiiri - Zeynep Sever

O kadar sessizsin ki,
Durulmuyor yanında.
Sessiz kalışının gürültüsü
Kulaklarımı tırmalıyor.
Kendine esirsin!
Durulmuyor yanında.
Özgür bırak içindeki seni.
Sen, sana esirken,
Ben bana özgür olamıyorum.
Bırakta git diyemiyorum kendime.
Seni, sende bırakıp gider oldum çok kez.
Bu gitmeler gitmek olmuyor.
Özümde karşılaşıyorum senle!
Durulmuyor yanında!
Sessizliğinin gürültüsü çekilmiyor.
Hadi kalk sevdiğim!
Beraber gidelim yarınlara,
Bilemdein ÖZ SILAYA...!