Dik ve derin bir vadi
Yürüyorum gözlerim karşıda
Birden derinlerden bir ses
Sessizliğin fısıltısı
Ürperten bir fısıltı
Zamanın ötesinden
Ve ruhlar âleminden daha uzaktan.
Ruhum üşüyor hissediyorum
Karanlığı yararcasına
Uzanan güneşi görüyorum
Fakat ruhum daha da üşüyor
Çünkü sessizliğin fısıltısı
Ürpertici ve soğuk.
Bir aşk arıyorum
Ruhumu ısıtacak
Bulamıyorum
Kuşlar ötüyor
Hissediyorum, ama duyamıyorum
Kulağımda tek o,
Sessizliğin fısıltısı.
Dizlerim dayanamıyor
Çöküyorum
Yere yıkılırken
ve gözlerim kararırken
Anlıyorum ne diyor
Sessizliğin fısıltısı.
Kayıt Tarihi : 28.1.2012 20:36:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!