Sessizliğin Düşü Şiiri - Bebek Nesrin

Sessizliğin düşü
Çığlık atabilmektir!
Fırtınalar koparırcasına
Yeyüzü çennetinde.
Taşıdığı onca yükle
Sabaha çıkabilmektir.

Artık çocuklar ağlamasın,
Gözyaşıyla dolmasın
Umut dolu yürekleri.
Oyunun kuralları değişsin,
Yada hiç oynanmasın...

Gelincikler yapraklarını dökmesin,
Solmasın umutları güneşte.
Yanmasın ağlayan kalpler,
Kalpler artık ağrımasın.

Sessizlikte bağırınca
Sesin yankılanır göklerde,
Dağlar dile gelir,yol verir
Ama hüzünler birer kelepçe

Uzanan eller boş kalmasın,
Dost yüzlar silinmesin,
İnancımız kaybolmasın.
Düşler sevgi olsun
Gerçeklerse DÜŞ.