Sessizliğin dem vurduğu şu saatte
Kendi kendime vurdum zincirleri
Gözlerim takılı kaldı karanlığın en derin yerine
Kolumdaki saatin sesini duyar oldum
Nefesimin sesi bile kesildi acıdan
Belki de öldüm kim bilir karanlıktan
Kibrim sardı bedenimi haşince
Adam yaşama sevinci içinde
Masaya anahtarlarını koydu
Bakır kâseye çiçekleri koydu
Sütünü yumurtasını koydu
Pencereden gelen ışığı koydu
Bisiklet sesini çıkrık sesini
Devamını Oku
Masaya anahtarlarını koydu
Bakır kâseye çiçekleri koydu
Sütünü yumurtasını koydu
Pencereden gelen ışığı koydu
Bisiklet sesini çıkrık sesini
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta