Sessizliğin Çığlığı Şiiri - Samet Bayram

Sessizlik;
İnsanı garip kılan,
Garipler kervanına sokan,
En öncelikli bahane.

Ama bilemezsin ki,
İnsanın içinde savaştığını
Benliğiyle ruhuyla çarpıştığını.
Anlayamazsın.

Hiç duydun mu sessizliğin sesini?
Duydun mu içindeki benliğini?
Kaldın mı kendinle baş başa?
Tattın mı sessizliğin çığlığını?

Bazen altın olur sükût,
Gümüş olmaktansa.
Bazen de en iyi cevaptır,
Boş yere tartışmaktansa.

Konuştuğunda çalışır dilin,
Diyeceğine kelimeler yetmez.
Susarsın tüm benliğinle,
İşte o zaman, gözlerin anlatır anlatamadığını.

O zaman anlarsın kıymetini sessizliğin.
Yıkarsın önyargı duvarını.
İşte sessizliğin gücü,
Budur dersin sessizliğin çığlığı