Sessizliğin çığlığı Şiiri - Veysel Sari

Kırılgan bir kalp gibi titreşir duvarlar,
Her taş bir hikâye, her izin ardında yaralar.
Özlemler birikerek akar damarlarımda,
Sessizlik çığlık olur, titrer dudaklarımda.

Gecenin karanlığında söylenmemiş türküler,
Unutulmuş anılar, sarılmamış öyküler.
Rüzgâr fısıldıyor, kulağıma sırlar,
Gözyaşı olup düşüyor, gönlümün kıyılarına.

Hasret, bir kuş misali, kanadını gerer,
Aşk, acıyla iç içe, yüreğimi deşer.
Hangi dilde söylesem bu derin hüznü,
Hangi renkte boyasam bu sonsuz özlemi?

Duygular sel gibi, taşar içimden,
Kelimeler yetersiz, suskunluk çöker derin.
Bir inilti, bir feryat, bir sessiz çığlık,
Her satırda akan, her mısrada akan.