Sessizliğin Çığlı Şiiri - Kürşat Kopuzkan

Şşt sessiz olun,
Yoksa duyamazsınız ölümün sesini,
Bakın bir tanesinin feryadı tabuttan taşıyor,
Kim bilirdi bir gün bu hale düşeceğini?
Bir öteki muradına ermiş halbuki.

Duyuyor musunuz sessizliğin çığlını?
İşte en acı olanı da bu ya,sizler duymuyorsunuz,
Duyan benim sadece,
Bizler hanlarda konaklayan,yolun bittiği yeri bilmeyen yolcularız,
Fakat onlar ebediyete sahip artık,
Onlar artık ölümsüzlüğe mahkum.

Ey bir damla nurlara muhtaç bizler,
Bakın bu kadar yakın yolun sonu,
Değer mi,kibrinde boğulmaya,
Değer mi,kazadığın üç kuruş için alçaklığa?