Sadece karanlığa tutkundu kadın.
Suskun çiçekli baharlar biriktiriyordu
küçücük yüzünün kuytusunda.
Ellerinde bir avuç çamur,
sessizliği yoğuruyordu...
Kayıt Tarihi : 5.5.2023 22:16:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!