Konuşmaz artık harfler dudaklarımda,
Bir suskunluk örter geceyi usulca.
Sessizliğin alfabesiyle yazılır
Yüreğin en içli, en kırık mektubu.
Bir bakış, bin kelimenin yerini alır,
Bir sükût, dağları yerinden oynatır.
Ne bir nokta, ne de bir virgül gerek—
Aşkın cümlesi durur gözlerimizde.
Alfabe dediğin bazen bir bakış,
Bazen iç çekişte yankılanan sır.
Bir hece düşer içime usulca,
Gecenin rüyası gibi silik, silik...
Gönlümde taşırım eski bir lügat,
Yalnızlıkla yazılmış harf harf hatıra.
Her sessizlik, bir harf gibi derin
Ve her harf, bir sessizlik kadar suskun.
Kayıt Tarihi : 30.4.2025 08:23:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
"Bir bakış, bin kelimenin yerini alır,
Bir sükût, dağları yerinden oynatır."
Kutlarım Üstad
Selam ve saygı ile.
Evet, bazen bir bakış, bir iç çekiş ya da bir sessizlik, sayfalarca sözden daha derin izler bırakır insanda. Şiirin dili burada suskunluğun diliyle yarışır; kelimelerin değil, kelimesizliğin yankısı büyür.
Bu yorumunuzla, şiirin kalbini duydunuz adeta. Çünkü bazı duygular sadece sessizlikte yeşerir ve orada anlam bulur. Varlığınızla, bu suskun coğrafyaya bir nefes kattınız.
Kalbinize, bakışınıza, derinliğinize selamlar....
Evet, bazen bir bakış, bir iç çekiş ya da bir sessizlik, sayfalarca sözden daha derin izler bırakır insanda. Şiirin dili burada suskunluğun diliyle yarışır; kelimelerin değil, kelimesizliğin yankısı büyür.
TÜM YORUMLAR (4)