Sessizliğin Adını Yeniden Yazmak

Harabelerinde bir dolunay saklı gökyüzünün
mısralarımın arasında sıkışıp kalmış yıldızlar
bir sonbahar rüzgârı olmuş yüzüm
inci beyazlığına hasretim nurunun
ummuyorum nehirlerindeki dilek taşlarından taze gülleri
ismimi isminle yaktım aynada
şiirlerim ölüyor mu yoksa hicran hastalığından

gelinliğin son parıltısında yitirdim
ne demek olduğunu kuytularında ıstırabın
hangi yarayı saklasam içimde yine açılıyor
eylülün sararmış tohumlarında
birden uçuyor bıldırcınlar
birden yükseliyor bedenime
kökleri asırlara dayanan terennümler

gülistan ülkesini kursam göğüne
deniz kadar, bulut kadar,
nefesini hissettiğim yere kadar
anlasam gül koktuğunu neden şehirlerin
neden hıçkırık yağdığını güneşten
zindanların neden kaybolduğunu hislerinden
sessizliğin adını yeniden yazıp salsam kollarına