Sessizliğin acısı Şiiri - Caner Gümüş

Sevgisiz onca mevsim,
Soğuk sabahlar,
Tek kişilik kaldırımlarda,
Adımlarım yalnızlığa.
Kapı gıcırtısı değil,
Gözlerini yummuş bir gökyüzü,
Haber veriyor akşamın sessizliğini.
Tüm evren sükûnete bürünmüş gibi...
İşte tam da burada duyuyorum,
İçimde kalan bir parçanın sesini.

Her şeyde bir parça,
Her şeyden bir parça kalırmış.
Masada toz,
Yakada kir.
Bütün evrenin sesini,
Üzerine koyduğum,
Sesin kalmış bende de.