Karşıda ki dağlara bakarken derin bir nefes aldım.Sanki evrenin en yalnız insanı benmişim gibi.
Sanki evrende tek kişi ben kalmışım gibi...
Ve Tanrım, hüznü fısıldamış gönlümün ormanında ;
ağaçlar, kabuklarını dökmüş çiçekler, rengini bırakmış ve her bir ötüşünde umut diye cıvıldayan kuşların sesi kesilmişti.
Geriye yalnızca sessizliğimin sesi kaldı.
Seziyorum ki kaçacaksın..
Yalvaramam koşamam
Ama sesini bırak bende
Biliyorum ki kopacaksın
Tutamam saçlarından
Ama kokunu bırak bende
Devamını Oku
Yalvaramam koşamam
Ama sesini bırak bende
Biliyorum ki kopacaksın
Tutamam saçlarından
Ama kokunu bırak bende
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta