Karşıda ki dağlara bakarken derin bir nefes aldım.Sanki evrenin en yalnız insanı benmişim gibi.
Sanki evrende tek kişi ben kalmışım gibi...
Ve Tanrım, hüznü fısıldamış gönlümün ormanında ;
ağaçlar, kabuklarını dökmüş çiçekler, rengini bırakmış ve her bir ötüşünde umut diye cıvıldayan kuşların sesi kesilmişti.
Geriye yalnızca sessizliğimin sesi kaldı.
Sevdanın ateşi eğer
Her an yanıbaşımda yatmasaydı
Ben bu yükü taşıyamazdım
Sevinçlerime biraz hüzün katan odur
En çaresiz anımda
Issız bir dere kenarını
Devamını Oku
Her an yanıbaşımda yatmasaydı
Ben bu yükü taşıyamazdım
Sevinçlerime biraz hüzün katan odur
En çaresiz anımda
Issız bir dere kenarını
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta