Sessizliğimin nehrinde
Çığlıklarım ölüme kürek çekiyor
Doluyorum
dokunuyorum çamurdan geçmişime
Azalıyorum
tadıyorum kumdan geleceğimi
ruhum bedenime ağır gelirken bedenim ödünç sevişmeleri mesken tutuyor
bedeller kızıl umutsuzluklarla ödeniyor
siyahlar ışıktan kalan tek miras
Nehrin sonu yaşayan geçmiş
başı yaşanmış gelecek
şimdim sıkışmış bana
ben kürek çeken geçmişe
Yeniden hesaplaşmak isteyen….
21.08.2004
Şair OwlKayıt Tarihi : 26.8.2004 00:02:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!