Sessizliğimin İsyanı...

Sessizliğin isyanıydı dudaklarımda dökülen
yürekte var isyan ölüm olsun sol yanım
başucumda kaldı karanlığın gölgesi
ayrılığın acısı yüreğime vurduğunda.

ne ağıtlar yazdım gizlice hayatıma
tutmak istedim gizlice içimde sancıları
sessizce kara bulut sardı düşüncelerimi
hayatın özeti bölünmüştü çoktan günlüğüme.

iki satır mani yazdım kanlı gözlerimle
dinlemedi bir türlü beni yürek acım
anladım ki dünya yalan hayat ise boş
çare değil son dokunuşlar sessizliğime.

kör düğüm sanki hayat geçmez günüm
ölümüne sevdim desende yalanmış bu hayat
çözeriz bir gün suskunluğu düşeriz yollara
koşarız geceye sessiz yaşamak ölümse.

çiseledi yağmur dağıldı umutlarım
çöktü başıma hüznüm kaldı çırpınışlarım
sanki kırgın bana dokunduğum bedenim
birikti kaldı içimde sessizliğimin isyanı...
Hüseyin YANMAZ
09/10/2013