Sessizliğimdeki Gülüş Şiiri - Üzeyir Tekin

Sen gülümsediğinde,
zaman usulca diz çöker…
Gökyüzü, ışığını gözlerinden ödünç alır,
ve dünya bir anlığına durur —
sadece senin sesini duymak için.

Ben, kalbimin kuytularında suskun bir yolcuyum,
sana varamam ama hep sana yürürüm.
Adını kimseye söylemem,
çünkü her harfi, içimde saklı bir dua gibidir.

Seninle hiç konuşmadım belki,
ama rüyalarım seninle doludur.
Bir çiçeğin rüzgâra anlattığı sır gibi,
gülüşünü anlatırım gecelere —
bilmeden duyduğun, bir kalbin sessiz şarkısıdır bu.

Ve bilmediğin bir yerde,
bir adam vardır,
sadece sen güldüğünde eksik olmaz.

Ankara/2019 Ü.Tekin