“Sensizliği dinliyorum, tüm kalbimle,
Çıt bile çıkmıyor.”
Sensizken ortalık ne kadar sessiz,
Buruşturulmuş hüznün sesi değiyor yüzüme,
Yüzüm sessizleşiyor,
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta