İçimde küçük bir kız şarkı söylüyor,
Sessizliğimin altından.
Dışarıda bir anne ağlıyor,
Feryat figan..
Kim bilebilir ki içimde bir hain var?
Sessizliğimin ardında.
Kimbilebilir ki kuşlar neden uçar?
Çünkü keşfedecek çok şey var.
Bir çiçek misali,
Hep güler yüzümüze.
Oysa içi kan ağlıyor,
Kimse fark etmese de.
Ben mi çok kötüyüm,
Yoksa onlar mı çok iyi?
Hiç kimse bilmiyor,
Bu bir sessizlikmiş gibi.
Benim bu sessizliğim
Hep başıma oldu dert,
Kalbimi yaptı taş gibi sert.
Sessizliğim sessizliğim...
Denizlerde kaybolan bir gemi gibiyim.
Sessizim sessizim...
Elifnur Kıvanç
Kayıt Tarihi : 17.9.2021 15:25:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Sürekli değişen devirin acı çekenleri ve bu acılarla perişan oluşu aynı zamanda şair şiire kendi içinde olanları ve dışarıdaki adaletsizliği konu almıştır.
