En güzel saatlerimi çalıyorum gecenin koynundan..
Adını bilmediğim kuytularda saklıyorum..
Sessizliğimi dinliyorum!
Tüm melodilere kapatıp sağırlığımı.
Yalnızlığa olan bu alışkanlığım..
Sebebini bilmediğim bir hayale zorluyor beni..
Güçlü bir el çekiyor derinliğine tüm olmazların..
Harman yeri gibi savruluyorum.
Binlerce kez gülsemde canım aç, canım yaralı..
Neyi sorguluyorum bir bilebilsem..
Pırıl pırıl gülüşlerle yaşamak varken..
Bense, her sokağın çıkmazında dolaşıyorum.
Beyaz karanfillerin sensiz gölgelerine..
Yağmurlar bıraktım yine bu gece..
İçimde kelimeler kalabalığı,
Işığa çıkmayı bekleyen şiir gibiyim.
Gidiyorum, gidiyorum, gidiyorum..
Sonunda yine sana dönüyorum......Necla ARGÜZ
08 01 2012
Necla ArgüzKayıt Tarihi : 8.1.2012 20:23:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikmet YURDAER
TÜM YORUMLAR (20)