Sessizliğim... Şiiri - Hüseyin Yanmaz

Ayrılığın gecesiydi sanki
Gözlerimde damlayan her bir yaşın izi.

Sessizce...

Vuslatı yükledi yüreğime....

Sana açılan ellerime ayaz vurdu

Sanki .

Yıldızlara seslendim dün gece
Sesimi duyarlar diye....

Ne duyan var
Nede
Algılayan.

Kendi kendime karaladım durdum

Adını...

Kalem bana küskün
Ben kağıda
Dağılıp durdu çığlıkların
Arasında...

Hasret dumanları sardı
Birden gökyüzünü.

Kör karanlığa sustu birden

İçim...

Dudaklarım susuyor
Sanki dağlar yıkılacak.

Alamadım kendimi hasret kapılarında...

Kalbimi bıraktım ay ışığının nemine
Usul usul geçti
Sessizliğim...

Ben çığlık atarken...

Hüseyin YANMAZ.
13/12/2011