Rıhtımın en ucundayım
Karanlıkların kucağına bıraktım benliğimi
Ilık bir rüzgar tarıyor tenimi ince ince
Martılar yok gökyüzünde cıvıltıları eksik
Denizin maviliği kararmış
Döndüm ve bu koca şehre bakıyorum
Trabzon’uma…
Bildiğim bir şey var ki;
Sebepsiz akmaz gözyaşları gözpınarından
Bazen mutluluk ıslatır gözpınarlarını
Bazen de hüzün yağar yanaklarına insanın…
Yine bilirim ki;
Gözpınarları ıslanmayan tek insan; ceset olan insandır…
Karanlığın içinde bir minik nokta gibiyim şimdi
Gözpınarlarım kurumuş
Gözlerim karanlığı tarıyor umutsuzca; boşuboşuna
Ölüme namzet bir ceset halindeyim
Rıhtımın en ucunda taşlarda beyazlaşıp ölürken deniz
Her nefesimle ömür tüketiyorum isteksiz…
Zaman anlamını kaybetti karanlığın içinde
Ben deniz değilim ki; taşlarda ölüp ölüp dirileyim biteviye
Ben;
Kan çanağına dönen gözlerime hapsettim kimsesizliğimi
Karanlıklara haykırıyorum
Kimse duymuyor sessizliğimi….
Metin Kaya İLHAN
TRABZON
12.08.2010
Faroz limanının en ucu..
Kayıt Tarihi : 20.8.2010 21:34:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Karanlığın içinde bir minik nokta gibiyim şimdi
Gözpınarlarım kurumuş
Gözlerim karanlığı tarıyor umutsuzca; boşuboşuna
Ölüme namzet bir ceset halindeyim
Rıhtımın en ucunda taşlarda beyazlaşıp ölürken deniz
Her nefesimle ömür tüketiyorum isteksiz…
Zaman anlamını kaybetti karanlığın içinde
Ben deniz değilim ki; taşlarda ölüp ölüp dirileyim biteviye
Ben;
Kan çanağına dönen gözlerime hapsettim kimsesizliğimi
Karanlıklara haykırıyorum
Kimse duymuyor sessizliğimi….
hüzün dolu dizelerdi,aldı beni içine harikaydı şair,kurlarım yürek ve kalem sesinizi
sevgiyle kalın e miiiiiiiiiii
Karanlıklara haykırıyorum
Kimse duymuyor sessizliğimi….
evet,güzel bir şiirdi ve final
çok güzel bağlanmış.beğeniyle okudum.mavilikler hep yoldaşı olsun kaleminizin efendim.saygılar.
TÜM YORUMLAR (2)