Sessizliği dinliyorum gizlice
Bu yer, bu gök mavisi
Ruhuma dokunuyor yavaşça
Yaprakları sararmış ağaçlar
Selamlıyor ruhumu
Sanki benimle konuşur gibi
Sanki bir şey anlatmaya çalışan
Masum bir çocuk gibi
Ben diyorum bu acz içinde
Sizleri nasıl anlayabilirim
Nasıl alabilirim bu ulvi selamınızı
Çayımdan bir yudum daha alıyorum
Sigaramdan bir duman daha
Hadi diyorum anlatın bana derdinizi
Anlatın bana sonsuz tecrübenizi
Susuyorlar
Belki de onlardır konuşan
Belki de biziz derin gaflet içinde olan
Bir kere daha anlıyorum
Sükutun anlayabilen için
En derin ve en manalı ses olduğunu..
Kayıt Tarihi : 30.9.2022 03:24:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!