Sessizliği Dinliyorum

Sessizliği dinliyorum.
Sessizliği dinliyorum hafiften bir yel dolaşırken saçlarımın arasında
Geçmişin izleri dalgın gözlerimde, gidip, gidip geliyor…
Düşünüyorum, hatırladığım pişman olduğum anılarımı,
Kımıldamadan,
Başım, ve çenem, avuçlarımın arasındayken..
Öyle dalmışım ki,,,
Öyle dalmışım ki, görmüyor gözlerim gelip geçenleri etrafımdan,
Hayalet gibiyim bu gün ben..Hayalet gibi.

Ne etrafımdaki ağaçlardaki kuş sesleri
Ne de, gelip geçen insanların ayak sesleri, uyandıramıyor,
Beni daldığım derin uykumdan.
Düşünceler içinde yoğruluyorum da, kimseler rahatsız etmiyor beni.
Uyandıran biri varsa o da, sadece arada bir esen meltem yelleri.
O da dolaşıyor saçlarımın arasında, beni teselli eder gibi.

Sessizliği dinliyorum.
Sessizliği dinliyorum, güllerin kokuları varken etrafımda.
Gül kokuları bile dindirmiyor, içimdeki kendime olan kinlerimi.
Başımı bırakıp ellerimden sıktım yumruğumu
Ve vurdum kırdım önümdeki tahta masanın orta yerini.
Neyim ben.
Neyim, Allah’ m.
Bir ruh hastası mıyım?
Yoksa kader kurbanı olan birimiyim anlamadım gitti.
Bildiğim tek bir şey var o da, mutsuz umutları tükenmiş biriyim.

13 Eki. 13
Antalya