Sessizliği bozuş Şiiri - Sema Çelebi

Sessizlik son kez suskunluğa boğuluyor
Ben sensiz kalmıyorum artık
Bozuyorum sükut atmosferin sessiz çığlığını
Sesim avaz avaz çınlıyor ortalıkta
Duygular kanatlanıyor etrafımda
Gök kubbeye çarpıp iniyor sesim,mutluluğum
Martıların Kirli kanatlarında yolcuyum
Engin denizlerin ufkuna gidiyorum
Mutluyum içimde yeşeren tohumcuklardan
Ve artık suskun değilim
Haykırıyorum aşkımı pamuk tarlasında açan çiçeğe
Dikenli olsada gül tarlaları
Güzel ve mis kokan o fidanların arasında koşarak
Haykırmalıyım içimdeki sevdayı kolayca
Uçup uzaklaşacak olsada söylemeliyim sevdiğimi
Benim sevdam bir kuşun kanatlarında
Ah uçup getirse kanatları kirli martılar onu bana
Çıkmasa engeller yoluna
Özgürce dalgalansa mavi gökyüzün de
Sessizlik yok etrafımda
Ah sen
Sen esmerim iyiki varsın hayatımda
Suskunluk artık çok uzaklarda