Gece derin, yıldızlar uzak,
Sessizliğin içinde yankılanan bir sesin gölgesindeyim,
Öyle bir suskunluk ki, şehirleri örtüyor sanki,
Ve sen, uzak bir hatıradan doğan bir ay ışığı gibisin.
Kalbimin yolları karışık, yönler hep kayıp,
Senin varlığınsa eski bir şiirin son satırlarında gizli,
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta