sessizliğe gömülü
şehrin kaldırımlarına
yalınayak dolandığın
sere serpe güne
soluk perdesinden
dışa döküldü bakışın
dolandırdığı yolda
dimdirek gel şimdi
umarsızlığında zor
yalnızlığı kor soluk
alamadığın an
ok olur yüreğine ayrılık
yüreğin yangınında
gülücüğünde
bahara doğar gün
ayak sesinde
tende düşler ölgün
güzde dökülen yaprağın
Kayıt Tarihi : 4.6.2011 23:53:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!