Sessizliğe Şiiri - Utku Can Canatan

Yine bir başımayım.
Tekrar nahoş bir sakinlik var.
Şu sessizliğe bir türlü alışamadım.
Telefonum çalmıyor,
Gelen gidenim de yok.
Çay da demlemiyorum,
Çay içesim dahi yok.
Bir yudum soğuk su yetiyor,
Sabahın elem mahmurluğuna.
Bir simit doyuruyor beni,
Yanında çay dahi olmadan.
Kuru kuru yiyorum simidi
Yahut bir bardak soğuk su ile
Geçiriyorum sabahın açlığını.
Fakat ne yaparsam yapayım,
Geçirmiyor yalnızlığın acı tadını.