Sessizce Yol Aldığım Sensizlik

Sessizdir gitmeleri zamanın, sessizdir ölümü…
Bir çiçeğin tomurcuğu gibi sessizce patlar yüreği.
Bir müddet gülümser gün ışığıyla, yine sessizdir gün dönümü.
Teninden sıyrılıp akan gençliğin gibi sessizce yabancı kalırsın aynalara.
Kırlaşan saçlarına konan ölüm notları, alır senden gülümsemeni.
Sessizce…

Sessizdir gitmelerim…
Sensizdir hüzünlerim…
Sensizdir gözyaşlarım.
Zamanın sessizce patlayan yüreği gibi sessizce yol alırım sensizliğe.

Çoğu zaman sığındığım gibi yalnızlıkların sahibine.
Bir gemi kalkar limandan…
Sonsuz bir yolculuğa yelken açar SESSİZCE…