Sessizce ürperdiğimizi gizliyoruz...

Yar...
İşte geldik gidiyoruz
Geriye hoş seda adına ne bırakıyoruz
Hayırla yâd edilip, muhabbetle anılmak için yaşıyoruz
Ve fakat ne kadar bu hakikate uygun yaşıyor ve vaziyet alıyoruz
Yoksa ruhumuz ve kalbimizden ne kadar uzaklaşıyoruz, yakınız sanıyoruz
İnsan olmak, kul olmak için yakarmak, O'nun emir ve nehiylerinden kaçmak, başaramıyoruz
Her geçen gün zafiyetler içinde bahanelere sığınıyoruz, evet, sadece kendimizi kandırıyoruz
Ve bu hakikati kimseler bilmesin istiyorum, tebrik ve taltife evet, tenkit ve eleştiriye hayır diye direniyoruz
Biz hakikaten ne yaptığımızı biliyor muyuz, yoksa günü kurtarmak için alalayıp zamanı mı geçiriyoruz
Niçin kendimizle yüzleşmek istemiyoruz, her geçen gün yalnızlığın sokaklarında sessizce ürperdiğimizi gizliyoruz...