Sessizce .. / Şiir Şiiri - Yakup Akman

İNSAN,
Hayata İki Anlam Yükler..
Biri Kaybettiklerine Ağlarken.
Diğeri ise
Kazandım Sandıklarına Gülerken..

VARDI..
Tek Bir Hareketine
Tek bir Sözüne
Tek Bir Mimiğine
Ömrünü Vereceğin.

Olmuyormuş Öyle
Eline Kalemi
Önüne Beyaz bir
Kağıdı koyarak
iki Cümleyi
Karalamak..

Bazen..
Şöyle bir şeye ihtiyacım varmış Gibi Hissediyorum..

Geçmişte ki Beni
Affetme Hissiyatı..
Nede olsa
Geçmiş Yaşandı..
Gelecek Henüz yazılmadı..

Şimdi..
Kamburumsu
Bir Yürek Acısı..
İçim Yangın yeri,
Ne sönmeye Namzet
Nede.
Harıl harıl Yanmaya..
Üzgünlüklerim var,
Anlatamayacağım
Kadar derinlerde.

AMA..
Cihanda Sen
Hayallerimde Sen
Alnımdan Düşüp Avuçlarıma
Dua dua Göklere Giden Sen..

Gönlüm biliyorum ?
Sinen de Keder var.

İNSAN,
Kendinden ne Kadar
Uzağa Gidebilir ki..

Kimde Tutuklu Kaldın bee Gönül.

Ulan..
Senin Arka Planda Verdiğin
Muazzam Savaşları
Kimseler Anlayamaz

"SESSİZCE..
Kaç Gözyaşı
Kaç İç çekiş
Kaç Yeniliş
Kaç Vazgeciş var
Bilemezler..

Biz...
Bedelini Ödemediğimiz
Hiç bir Hissiyatı Yaşamadık.

Keşkelerimizle
Tükendik Gittik..

Şimdi..
Hangi Şehir de
Olursan ol..
Hangi Mutluluk yada
Mutsuzluk İçinde olursan ol..

Başını Yastığa
Koyduğunda
Kaçınılması İmkansız
Duygularla birlikte Uyuyorsun..