Sessizce, sessizce ve yine sessizce

Ben senin bakmadığın her günü,
Bir gün değil yıl sayıyordum içimde.
Denizin uçsuz bucaksızlığı gibi,
Sonsuzluğa dalıyordum içimde.
İçimden gelen her bir sözü,
Yüzüne haykırmak istiyordum delice.
Ve seninle yaşamak istiyordum her günü,
Sevinçle ve ümitle.
Ve, ve geleceğe bakmak istiyordum.
Gözlerimde sevinç ve mutluluğun doruğa çıktığı anı,
Sana anlatmak istiyordum.
Sevgilim demek, aşkım, canım demek,
Seni içime çekmek istiyordum.

Ama yoksun sanki artık.
Ben sanki bir denize düşmüşüm,
Yüzerek aşmaya çalışıyorum o koskoca denizi.
Ve denizin tam ortasındayım şimdi.
Kendimi bırakmamam için hiçbir sebep yok.
Ama bırakmıyorum,
Çünkü sen yaşadıkça,
İçimde,
Hep seni umuyorum,
Çünkü umut doluyum her şeye rağmen.
Çekiyorum içime bir nefes gibi,

Senin umudunla uyanıyor,
Umudunla uyuyorum her gece.
Ve seni düşünüyorum,
Yanımda onlarca kişi olsa bile,
Sessizce
Sonra hayret ediyorum bana verdiğin bu güce.
Sonra yine seni düşünüyorum,
SESİZCE,SESSİZCE, SESSİZCE.