Mersin ağacına bağlı gövdesinde
benim için ağlayan Adonis öldü.
Yas tutan kayıp cennetin meleğiyle
senin için ışık dediler sonsuzluğa.
Ve melankolik annem papatyaların
ruhunda yumuşak tutkun bir nefes
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta