Sessizce Kalktı Gitti Yıllar - Garib Çoban

Ve biraz daha kaldın şems vakti y/anımda bilerek.
Sanırım anladın halimi o kadarım sureti beşerde
Çiy damlası gibi aşk toprağının tutkunuyuz.
Kalmaz bir güneş yüzlüyü görünce kararımız.
Şaşar kalırsın gördüğün dünya saraylardaki kabirleri.
Henüz yazılmamış şiirlerle buluşuyor, teheccüt vakti duada gönül.
Biz bu yolun sonunu, başına yerleştirdik.

Rûşendil’li yar’dan aslından bir haber veren yok bana.
Dünya büyüsüne rağmen esrarı Pirime layık olmasamda.
Yanımda olsun istiyordum su üstüne kurulmuş gövden.
O kadar zaman içinde biziz.
Yaşıyoruz sonu gelmeyen dünyada.
Çabamız coşku anında, zamanı aşarak uzanmakta duaya.
Biz bu yolun sonunu, başına yerleştirdik.

Zamanın geçişidir sonbahar, sevgiyle inşa edilememiş insanda.
Bize böyle anlar vaadediyor aşk.
Şems vakti g/özlerimi kamaştırsa da geleceğim sana.
Söylerim bilmezem sözüm.
Çok sevdiğini iddia etmek kolaydır.
Yürürüm teheccüt vakti görmezem özüm.
Biz bu yolun sonunu, başına yerleştirdik.

İnsanlar, sevgiyle temsil sahibi iken
bir suretperest olarak görüyoruz.
Gönüllü rıza gösteriyor duada, gönüllü kul olmaya.
Fakat bu söze ispat isterler!..
Bir oldu gecem gündüzüm.
Dalkavukluk mudur?.. sevgisiz insan insana.
Özlemlerin önünde sonunda söneceği bile düşünülebilir.
Biz bu yolun sonunu, başına yerleştirdik.

Teheccüt vakti gece güneşi vurunca çatlatır göğsümdeki mahşeri.
Hiç böyle olmuş var mıdır.
Köle ahlaklı kendini tercih etmez.
Evet, acı bir şey bu.
Ey gece nedir feryadın?..
Hiçlik olduğunda durum daha da netleşiyor.
Biz bu yolun sonunu, başına yerleştirdik.

Gönül sevgi{li} nin s/özü, körü körüne bir bağlılık ya da akıldan vazgeçme değildir, tersine akla dayalı bir rızadır.
Tam göğüs kafesinin üstünde bir taş var.
Seni, sahip olduğu en güzel şey olarak gören kalbi kırma.
Yorgunsun ama kimse farkında değil.
Şems vakti duada olan yâr, sen yüreğimin dilisin.
Şeylerin kolayca tersine çevirebileceği açık bir oyunda bir başkası üzerinde sevgiyi uygulamak kötülük değildir.
Biz bu yolun sonunu, başına yerleştirdik.

Senin boyun eğdiğin dünya işleri karşısında başını dik tutan kimse, senden çok daha asildir.
Bu sevgi, gönlümüzdeki tutku, dünyalık zevkin bir parçası değildir.
Konuşmamızın değil,duamızın öncelikli olduğunu iddia eder gönül.
Dil de gönül de aynı kaynaklan beslenir.
Zihin bedene uyar, beden zihine, akıl gönüle, işte kuş gibi oldum seherde huu deminde.
V/ar olmak için duyar baş gösteren sevgi.
Biz bu yolun sonunu, başına yerleştirdik.

Efkardan bir kuş olmak isterdim aşıkların zikriyle.
Zerresi uçsun vecde gelen uykudaki benden.
Kendine uzak insanlardan daha uzak Allâh'a yakın seherlerdeki çobanlar.
Hiçbir şey hakkında her şeyi bilir duadaki gönül.
Olandır, olması gereken sebepler alemindeki yaşanan.
Ölümsüzdür rüzgarın sırrıyla gelen huu’ların kokusu.
Biz bu yolun sonunu, başına yerleştirdik.

Sen sadece seyr et vakti, aşk seni bulut.
Gece, dünyayı gizler ama insan denen kâinatı ortaya çıkarır secdede.
Ama acı bir tebessüm engellemesin duada olmamızı.
Bana benden başka zarar veren olmadı.
Sözcüklere gerek kalmadan beni anlayacaklarını sandıklarımız surettir.
Pervane olan kendini gizler mi hiç alevden?..
Biz bu yolun sonunu, başına yerleştirdik.

Her şeyi unutmuş olacağın günler kabristanındaki kapıdan girince başlıyor.
Ruhumuzu saran bu hüzün, içimize dert olan bi şeyler.
Ve her şey geçer gönül.
Her şeyin seni unutacağı günler yakın.
Hiç kimse olabilmek ne kadar rahatlatıcı.
Bil ki çok geçmeden hiç kimse ve hiçbir yerde olacaksın.
Biz bu yolun sonunu, başına yerleştirdik.
{Y.ed - Aşkın Renkleri Albümü}

Engin Demirci Şiirleri © Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.