Baharımda dalında açan çiçeklerim üşüyor
Ayaz oldun,vurdun ,yıktın, kırdın
Cemrelere hasret, mutluluğa yavan kaldım
Açtığın yara iyileşmeye durmadan,deştin tekrar kanattın
Senden sonrasının alametlerini bilmek ister misin
Kirpikler nemli,heves kursakta yutkunamaz oldum
Nefesim kesik ,gözlerimin feri soluk
Benliğimde eşkâlin arsız mı arsız
Bıraktığın enkâzdan arınmak muştum olur
Acıyla bezenmiş bu hallerime, kaç nezir vermeliyim
Unutulduğun gün, yeniden doğuşum
Sessizce derinden izlerini al benden ve git.
Kayıt Tarihi : 23.5.2025 01:56:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!